DOROTA
TERAKOWSKA
(1938
– 2004)
„Książki nie dają odpowiedzi, nawet te najmądrzejsze, ale pomagają stawiać pytania.”
„Ono” D. Terakowska
Dorota Terakowska, właśc. Barbara Rozalia Terakowska – polska pisarka i dziennikarka.
Urodziła
się 30 sierpnia 1938 w Krakowie, uczęszczała do Liceum Muzycznego i Joteyki
Gimnazjum dla dziewcząt, skąd została dyscyplinarnie usunięta. Maturę zdała w
Liceum dla Pracujących (1955), uzyskała dyplom z socjologii (1965). W latach 1965-1968
była pracownikiem naukowym w Pracowni Socjologii Kultury przy Pałacu pod
Baranami. Pełniła funkcje redaktora i publicystki "Gazety
Krakowskiej" 1969-1981 i od 1991, "Przekroju" (1976-1989) oraz "Zeszytów
Prasoznawczych(1983-1989). Była współzałożycielem i współpracowniczką "Czasu Krakowskiego" (1990), a także wiceprezesem
Spółdzielni Dziennikarzy Przekrój (1995-1999). Należała do Stowarzyszenia
Dziennikarzy Polskich (1971-1981), Stowarzyszenia Pisarzy Polskich (od 1989)
oraz Związku Autorów i Kompozytorów Scenicznych (od 1982).
Od
wydania Gumy do żucia (1986) poświęciła się już tylko literaturze. Była autorką
książek dla dzieci i młodzieży z gatunku fantasy, chętnie czytaną także przez
dorosłych. Otrzymała trzy nagrody polskiej sekcji IBBY - Światowej Rady Książek
dla Młodzieży za powieści: Córka czarownic (1992), Samotność bogów (1998) i Tam
gdzie spadają Anioły (1999) oraz nagrody: Dziecięcy bestseller 1995 za książkę
Lustro Pana Grymsa, Najlepsza Książka Wiosna ´98 za Samotność bogów; w 1998
roku została nominowana do Paszportu Polityki.
Zmarła 4
stycznia 2004 roku.
http://terakowska.wydawnictwoliterackie.pl/biografia.php